Değişmeye yüz tutmuş bir nesille, aynı sokakta yürüyorum bu kentte.
İnanmazsın..
İnanmazsın..
Biraz tuhaf bakıyorlar bana, giydiklerime.. Hem sen bilmezsin.
Ayak uydurmaya çalışıyorum işte. Tabi sen eski kafaları da sevmezsin.
Hiçbir cadde bu kadar renkli değil.. Ki; sokaklar da gelişti.
Seni buraya çekmek değil maksadım, nasıl olsa gelmezsin.
Daha önce denedim.
Neyse ki..
Unutkanlık başladı biraz, korkma.
Neden bittiğini bile bilmiyorum.
Sana bahardır dünya.
Göz altlarım kırıştı, biraz da düştü.
Söyle istediğini..
Fazla duymuyorum ne de olsa.
Ama söz uzakta öleceğim.
Görmeyeceksin ölümümü.
Sadece...
Gittiğin yerlere nispet kutluyorum gençlerle, kentsel dönüşümü.
Hep sana inat yaşadım. Sevmediğin her şeyi yaptım.
İnanırsın şimdi sen bunlara.
Başka derdim yok. O kadar denedikten sonra.
Kent bile döndü de sen..
Gelmedin ya.
Küfür ettim arkandan.
Niye itiraf etmeyeyim?
Buna inanırsın.
Olaycısın.
Zira..
Dağ yerinden oynasa.. Kılım kıpırdamaz bundan sonra.
Sen buraya gelirsen bir gün.
Ben gideceğim, söyleyeyim.
Yüzümü bile göremezsin nasıl olsa.
Buna da inansana!
HAYAL ÇANKAY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder