Ben de kaybettim.
Taştan çıkarırsın ekmeğini diyenlere.
Tezgahta satacağım birkaç domates yerine.
Sana olan hislerimi satılığa çıkardım şimdi.
Atsan atılmaz satsan satılmaz mantığı yok artık içimde.
Satarım seni de bir pul gibi.
Merhametimi kaybettiren üç kuruşluk bir insansa.
Bitiririm içimdeki pahalı kıymetini.
Sonra kırılabilir ellerim. Acımaz daha.
Cebimden çıkardığım yırtık pırtık bir parayla.
Üstünü veririm gençliğimin koymaz bana.
Yorgun ayaklarımla…
Peşinden koşamıyorum.Zira;
Ben bu günden sonra
Ne tezgah açarım daha…
Ne de kurarım bir yuva.
Kuşlara özenirim belki.
Uçarım beyazdan siyaha.
Seni beni defter yapmışım aptalca.
Karalayan karalayana!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder