Matemi şehrin üzerine çöken bir tanrıçanın gülüşü..
Herkesten kaçarak uzaklaşıp, tek başına ağlayan bir palyaçonun sahteliği..
Yasları sıcak ve kurak, sevgisi soğuk ve ılıman bir kentin kaldırımlarıyla..
Sana doğru gelmenin acısını bastırmaya çalışıyorum, kırık bir sigaranın tütünüyle.
Yaratıcılığımın diplerine vurmuşum, velhasıl madem kırılmış, başka bir işe yarasın diye.
Kalbim dahi aşktan başka bir işe yaramazken... Bu saçma aşkın yaradılışı niye?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder