Uzaktan seni seyrediyorum.

Gözümden sakınma yeminlerimi boza boza.

Sen baktıkça ben eksiliyorum.

Beceriksizce, toyca.

Yıkılıyorum olduğum yere, bir çarpıntıyla.

Gece seni yoğuruyorum aya.

Yıldızlara ithaf ediyorum çalan şarkıyı.

Hafif bir ağrı, ince bir sızı...

Canımın yedi tepesi bana düşman olsa da.

Seni ona benzetiyorum,

İki yakamız bir araya gelmiyor ne de olsa.

Yatağa uzanıyorum ellerim başımda.

Uykuya dalasım geliyor, gözlerin tavanda.

Sabah ezanı selam ediyor uyumayanlara.

Güneşi sen diye doğuruyorum,

Çaysız kahvaltı masalarına.

Hiç konuşmuyorsun hakkımda.

İşte bu dokunuyor ya bana.

Sen böyle bana silkinip susa susa..

Konuştuklarına küfredip,

Kavga çıkarıyorum.

Son şarkımı söyleyip sinirimden ağlıyorum.

Kimse dövüşmüyor benimle bu yer yüzünde.

O kadar güçsüzüm öyleyse?Ya beni seviyorsun diye.

Ya da hiç sevmedin bilemedim şimdi.Sallamadılar beni senin gibi.

HAYAL ÇANKAY
SELDA ŞENTÜRK