Esiri olduğumuz şarapta.
Kimse anlayamazdı bizi...
Bizden başka.
Dök beni kanıma karışan şarapla...
Kır kadehimi ruj izim var nasıl olsa.
Bir günahıma bin sevap eklerdim ama...
Beni kimse anlayamazdı, senden başka.
Söndür mumları gözlerimi almadan daha...
Karış karanlığa, ben anlamadan ama...
Bin teselli verirdi de şarap bana
Kıyamadık ikimizde bakışlarına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder