Bir gün…
Bir gün her şey yolunda gittiğinde; her hata da arkasını dönen,
dost yerine koyup arkadan peşkeş çeken, her sözüm de mana arayan, her yaptığım
şeyde bana sormadan beni yargılayan, her koşulda bana yanlış yapan ve
yaptıkları çok iyiymiş gibi yüzüme bakan. Bir kalemde sileceğim, o hayatımdan
çıkaracağım insanlar sağ olmalı. Sağ olmalılar ki; elimle kurduğum dünyamda
yerlerinin olmadığını, olamayacağını bilmeliler. Sağ olmalılar ki; kendimi
yeterince tanıttığım halde tanımıyormuşçasına boş yere yargıladıklarını fark
etmeliler. Sağ olmalılar ki; ''İyiydi'' dememeliyim arkalarından.
Beni hiç anlamadıklarını... Ayakta uyutmaya çalışırken, kendi
gafletlerinin içinde boğulduklarını görmeliler. Ve hiçbir zaman sol yanımda bir
değerlerinin olamayacağını kaybettikten sonra anlamalılar.
Şimdiden yüzüme iyi bakmalılar!
Kör gözleriyle baktıklarını, sağır kulaklarıyla duyduklarını,
lal olacak dilleriyle konuştuklarını sanan hayalperest yakınlarım....
Sağ olun...
Bir gün her şey yolunda gittiğinde; yanlış yollara sapan, şu an
o doğru yol(!)deki düzgün ve çok doğru olduğunu düşünen, herkesten zeki olan
tanıdıklarım! (!)
Sağ olmalılar. Benim bir lafına belki ömrümü vereceğim... Zira
ellerini sallasalar ellilerden bahseden, beni bir kenara itmeye çalışan yüce
dostlarım. Beraber birleşip rüyalarımızı gerçekleştireceğimiz halde... Ele ele
vermek yerine kendi rüyalarında ''Araf''ta kalacak olan... Ancak rüya içinde
rüya gördüklerini fark etmeyen büyük insanlar...
Sağ olun!
HAYAL ÇANKAY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder